Ostatnie promienie słońca

Ostatnie promienie słońca

Lato powoli znika,

zanika w cichym uścisku zmierzchu,

zasypia w głęboki, kojący sen,

pod jego opieką przyroda się uspokaja,

kwiaty zamykają swoje płatki, a ptaki przestają śpiewać.

 

I wtedy budzi się jesień,

piękna, złocista królowa tej krainy,

krocząc delikatnie po ziemi,

nadaje liściom żywe barwy czerwieni, pomarańczy i złota.

Drzewa szeleszczą pod jej dotykiem,

wiatr niesie szept zmian,

a świat staje się jak malowany obraz,

pełen ciepłych, nostalgicznych kolorów.

 

Każdy dzień jest zapowiedzią nowej przygody,

a choć lato odchodzi, jego ślady pozostają,

w blasku zachodzącego słońca,

które, jakby z tęsknotą,

przytula się do horyzontu, nim całkowicie ustąpi miejsca jesieni.

Średnia ocena: 4.7  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (2)

  • Izabela 77 ponad rok temu
    wiersz wymyślony siedząc w ogródku w pracy przy kawce 😃
  • Roma ponad rok temu
    Trafia do mnie :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania