Ostoja w objęciach iskry

Zygmunt Jan Prusiński

 

OSTOJA W OBJĘCIACH ISKRY

 

Mogę cię objąć i z przodu

i z tyłu – a ty w ruchach

tańczących drgaj jak listek

niech czuję ciepło szkliste

tak mało potrzeba odrysować

dwa kształty wtulone więc

korzystaj z uroku wszak

ruch dźwiękami obrasta

jak nieprzytomny ornament

rozleje się barwnie by trwać

na pocieszenie świtu…

 

2.06.2020 – Ustka

Wtorek 7:03

 

Wiersz z książki "Anioł doliny"

Średnia ocena: 0.0  Głosów: 0

Zaloguj się, aby ocenić

    Napisz komentarz

    Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania