Padlina
Jak padlinę rwa sępy,
tak moja dusza porwana na strzępy,
ledwie przez życie kuśtykam,
z powracającymi wspomnieniami się borykam.
Nie znam radości,
ni litości,
nie pamiętam już tego dobrego,
zostałam tylko ja i moje alter ego.
Jak padlinę rwa sępy,
tak moja dusza porwana na strzępy,
ledwie przez życie kuśtykam,
z powracającymi wspomnieniami się borykam.
Nie znam radości,
ni litości,
nie pamiętam już tego dobrego,
zostałam tylko ja i moje alter ego.
Komentarze (3)
z powracającymi wspomnieniami się borykam."
To mi się zupełnie nie podoba.
Reszta przejdzie.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania