Pamięcią Niezapominajek

Pamięcią Niezapominajek

 

Nie spoglądam

za siebie wcale.

 

(Nie ) patrząc w

nieba głębię spokojnych

toni błękitów.

 

Mój umysł

,wciąż niezapominajek

tak pełen jest.

 

Przesunie

resztę żyć poza

marginesu granice

na zawsze.

Pamięcią Niezapominajek
Autor: Leila
Czytano 180 razy
Data dodania: 11.01.2021

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • Bożena Joanna 11.01.2021
    Jak trudno zapomnieć o czymś, żyć w cieniu czegoś niezapomnianego i przyznać się do zapatrzenia w błękit niezapominajek, czegoś lub kogoś niezwykle ważnego.
    Pozdrowienia!
  • Leila 11.01.2021
    W tej materii umysł oraz pamięć nie znają litości
  • Piecuszek 11.01.2021
    Podoba mi się umysł pełen niezapominajek*
    Poza tym warto byłoby pozbyć się inwersji.
    Z poważaniem

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania