Pan z wąsem

Wąsacz w krzyku, precz krzyczy z oddali,

Ukrainizacja w sercu, jak wiatr niepokojący.

Słowa jego jak kamienie, rzucone w sejmowy strumień,

Lecz czy w tym wrzucaniu, rozum traci swoją równowagę?

Precz z Ukraińcami, jak echo w skali historycznej,

Ale czy granice serca nie zatracają swej przejrzystości?

W politycznym zamęcie, gdzie nacjonalizm króluje,

Pan z prawicy rysuje granice, ale czy to droga, co brzmi mądre?

W dialogu niech słowo zamiast krzyku przeważa,

Bo w tonie pojednania tkwi siła, a nie w odgłosie walki.