Panna Migotka

Panna Migotka to piękna panienka

Co lubi się stroić i bawić w damę

Ma złotą grzywkę i bransoletkę

I kwiatek za uchem, co pachnie jak mięta

Panna Migotka ma wielkie marzenia

O księciu na białym rumaku

Co przyjedzie po nią w złotej karocie

I zabierze ją do pałacu

Panna Migotka nie lubi przygód

Bojąc się o swoje futerko

Woli siedzieć w domu i czytać romanse

I pić herbatkę z cytrynką

Panna Migotka ma wielu zalotników

Co podziwiają jej wdzięki

Ale ona ma tylko jednego wybranka

To Muminek, jej ukochany

Panna Migotka jest zazdrosna o Muminka

Bo on lubi się bawić z innymi

Z Ryjkiem, Małą Mi i Włóczykijem

Co ciągle wymyślają coś nowego

Panna Migotka chce mieć Muminka tylko dla siebie

I nie pozwala mu na nic

Zakazuje mu wchodzić do lasu i na morze

I każe mu być grzecznym chłopcem

Panna Migotka narzeka na wszystko

Co się dzieje w Dolinie Muminków

Nie podoba jej się pogoda, jedzenie i ludzie

I ciągle ma jakieś pretensje

Panna Migotka nie rozumie innych

Bo ona jest inna niż wszyscy

Ona jest lepsza, mądrzejsza i piękniejsza

I wie lepiej, co jest dobre

Panna Migotka nie ma prawdziwych przyjaciół

Bo ona nikogo nie szanuje

Wyśmiewa się z innych, krytykuje i obraża

I nikomu nie pomaga

Panna Migotka jest samotna i nieszczęśliwa

Bo nikt jej nie kocha tak, jak ona chce

Muminek jest dla niej za mały i za głupi

A książę nie przyjeżdża po nią

Panna Migotka płacze i marudzi

Bo nic jej się nie układa

Chciałaby zmienić cały świat na swój obraz

Ale świat się nie zgadza

Panna Migotka nie wie, co zrobić ze sobą

Bo ona nie ma żadnego celu

Nie ma pasji, hobby ani zainteresowań

Tylko swoje marne marzenia

Panna Migotka potrzebuje zmiany

Bo tak dalej żyć się nie da

Może powinna spróbować czegoś nowego

I otworzyć się na innych

Panna Migotka może być szczęśliwa

Jeśli tylko tego zechce

Wystarczy, że będzie sobą i pokocha siebie

I zaakceptuje świat taki, jaki jest.