pańskie oko

naczelny fryzjer przeczesywał każdy przesmyk

przestrzenie długości grzebienia zawężały możliwości stylizacji

nowatorskie kreowanie podpięte pod szyld wizjonera rozpuściło wieści

o potrzebie odnowy wizerunku

metamorfoza małomiasteczkowych trendów wisiała w powietrzu

stare dredy rozplotły wici biorąc ambicje

pod włos

architekci poczęli rzeźbić przestrzeń wyobraźni

ochoczo dzieląc się żarem fascynacji zarażali

pasją tworzenia

stało się

bo nie ględził

nie plótł o brakach i wąskich możliwościach

niedasie nie miały racji bytu

żadnych dąsów

westchnień znużenia

bur

mistrz w swoim fachu

Komentarze (4)

Grain 2 miesiące temu

jak stara wróciła ostatnio od fryzjera /trochę przypominała B, Dykiel z filmu Wyjście awaryjne/, nie siląc się na nieszczery komplement , mając na uwadze wspólne życie i pożycie rzekłem:

Osoba urzędowa,

najukochańsza z dwa tygodnie konfrontowała moje słowa ukradkiem w lustrze

Polaroid 2 miesiące temu

Nawet jeśli fryz nietrafiony, grunt, że ktoś widział potrzebę zmian. Ważne by zacząć - bez tego nie zbudujemy nowego.

Cenzura słowa postawiła rzeczywistość w prawdzie. Albo tylko jedno spojrzenie. Twoje. Tak czy owak wyszło czule bo przecież chcesz dobrze :)
Tak odbieram :)

Grain 2 miesiące temu

jest dobrze 39 lat. wczoraj w nocy, kiedy robiła inspekcję w miom pokoju / w tym wieku każde z nas potrzebuje nieskrępowania/ ma biorku, przy laptpie położyła kiść winogron, na wypadek gdyby mi się zachciało pić. bo wstaję muszę posiedzieć, żeby krew spłynęła do nóg

Polaroid 2 miesiące temu

Wyszło od fryzury choć tekst nie o fryzjerze :)
Miło jednak bo dajesz mi otrzeć się o Twój świat a ten mówi o szacunku i ... wielkiej czułości. To gesty czułości.

pańskie oko

Komentarze (4)

Napisz komentarz