Nocne fanaberie, czyli paradoks psychiki zbiorowej

(usunięto)

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • osamotniona 18.06.2016
    Podoba mi się. 5 ;)
  • °Ima_Monser° 19.06.2016
    Chodź na basen we wtorek ze mnooo
  • Rasia 20.06.2016
    Podoba mi się przedstawienie problemu - w dzisiejszym świecie otaczamy się tyloma ludźmi, że wśród nich wciąż czujemy się samotni, paradoksalnie nie mamy kogoś, kto z tej samotności by nas wyciągnął. Podmiot najwyraźniej zdaje sobie z tego sprawę i obawia się oddać komuś serca, bo wie, że z każdą chwilą zaufania przychodzi dla niego rozczarowanie, bo niewielu jest tak oddanych drugiej osobie jak on. Świetny wiersz, zostawiam 5 :)
  • Larwa 24.06.2016
    Dziękuję ^^

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania