Parapsychizm

klarowne, można nawet powiedzieć: czyste

i prawie bez skaz

przyrównałbym je do dreszczu, co raz za razem

przebiega ciała wszystkich ludzi w historii

do prądziska krążącego przez wieki (twarze

zwinięte od gorąca, całe miasteczka

ludzi przypominających obdartą korę:

rzekome uczestniczki wieców i fałszywi spiskowcy

pleciści podający się za królobójców

nudziarze ochromiali z nieróbstwa

inochodźcy ledwie odróżnialni od zwierzyny

- skręcają się, jak na komendę

trwa to niewyobrażalnie krótko

- po czym każdy rozwija się

wraca do pierwotnej formy)

milutkie jest, choć niemożliwe do oswojenia

(ech, gdyby dało się oskrobać z łusek i blach

powyrywać kolce

- złagodniałoby, a ludzie staliby się

że tak powiem odczuleni

uodpornili się; przeszłaby nam

ta piekielna nadwrażliwość!)

dalej mam je opisywać? serio -

objaśnić każdy kamień, drewnianą linijkę

rozkręcić to na czynniki pierwsze, ósme?

tak powiem, obrazowo:

nibygwiazdy w zegarku, stwórca spoglądający

na pozorne godziny, podczas których

nie da się przyjść na świat, ani umrzeć

kwazary buzujące pod cyferblatem

przeogromna moc popychająca wskazówki

uśmiechnięty bożek z podróbką Casio

na nadgarstku

obcożywna legenda karmiąca się

- paradoksalnie! - nami

sterylne jest i smakuje jak piasek

z nie wymyślonej jeszcze pustyni

sól przesypywana w klepsydrze

no dobrze - raz skłamałem

(bo reszta - raczej - zgodna z prawdą

choć kto mnie tam wie!)

kontakt z nim trwa dłużej, niż moment