Parole, parole, parole

Tyle jest w tobie cierpliwości,

nie wiem czy wierzysz już w moje słowa?

Ale cieszysz się kiedy fruną wysoko

i jesteś smutna kiedy pękają.

Wybaczasz każde piwo napędzające natchnienie,

pogodziłaś się być żoną poety,

nie liczysz na podziękowania,

bukiety kwiatów.

Czy nadal wierzysz w moją szczęśliwą gwiazdę?