Pauza

Pauza

gdyby można było zatrzymać czas

ale nie jak na zdjęciu, gdzie uśmiech

zastyga w martwym grymasie,

tylko naprawdę—żeby świat

zrozumiał, że nie nadążam

bo każde najmniejsze „tak”

i każde przypadkowe „nie”

rozgałęzia się pod skórą

jak korzenie drzewa,

którego nigdy nie chciałam sadzić

więc uciekam w ciszę

która nie jest pustką

tylko przestrzenią między dźwiękami

gdzie w końcu mogę być sobą

bez potrzeby wyboru

gdyby tylko czas zgodził się

być moim gościem, a nie władcą—

zaparzyłabym mu herbatę

i poprosiła, by nie spieszył się

tak bardzo z odpowiedzią.