pełnia

księżyc

w całkowitej pełni

płynie po grafitowym niebie

jak latarka lustruje co pod nim

bardzo szybko się przemieszcza

jakby chciał pominąć moje okno

i zapisane na nim wyrazy

w alfabecie tylko nam znanym

jakby zechciał mieć je już za sobą

i zostawić mnie

w całkowitej ciemności

do której przywykłam

poznawszy niejedno imię

dobrze że Twoje

zawsze się kojarzy ze świtem

Klaudia Gasztold