Pętla

Dźwięk klaksonu nie budzi.

Z głośników sączy się:

następny przystanek,

a nie ma gdzie rozprostować nóg

i tak po prostu- gubiąc siebie i drogę-

przejść na dworzec centralny.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (5)

  • MartynaM rok temu
    Dusia, staram się wejść w treść i jakoś nie mogę. Nie wiem o co chodzi... trochę taki czeski film dla mnie.
    Pomożesz zrozumieć?
  • Tjeri rok temu
    Podmiot liryczny wydaje się być uwięziony w niekomfortowej dla siebie sytuacji i miejscu. Będąc zamkniętym w tytułowej pętli nie może wybrać innego kierunku, wciąż powtarzając tę samą trasę. Pytanie czy jest uwięziony przez swoją niemoc, czy mają na to wpływ osoby trzecie — tak czy inaczej obie sytuacje są trudne.
    Tak bym widziała sytuację liryczną.
    Zatrzymałam się chwilę nad tą miniaturą.
  • MartynaM rok temu
    Też bym tak pomyślała, gdyby ''nie gubiąc siebie i drogę'', a to wyklucza tę samą trasę.
  • MartynaM rok temu
    ''gubiąc siebie i drogę
  • Tjeri rok temu
    MartynaM
    W pierwszej chwili też mnie to zatrzymało. Potem jednak przyporządkowałam tę frazę do tego co niżej. Czyli zgubienie siebie i trasy to swoiste uwolnienie z pętli.
    Ale wiadomo, mogę się mylić.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania