pięć minut zza zakrętu

zabierz mnie i naucz dotykać bólu

już potrafię wpadać pod rozpędzony pociąg

lawirować na cienkiej linie

nawet patrzeć że spadają płatki śniegu

czyste jak wspomnienie

tańczyłam na twoim pogrzebie

nie było to trudne

tę piosenkę miałam w żyłach

popłynęła w eter później zasypałam

kamieniami

uderzały raz za razem jak wskazówki zegara

gładziły nierówny bruk

zasypiały nad ranem

kiedy poduszka była mokra od samotności

wtedy przechodziłeś na drugą stronę

czasu

którego nie mieliśmy