" Piękne istoty " 2

Dziewczyna nadal stała nieruchomo, przyglądając się chłopakowi. Był bardzo przystojny. Rozczochrane włosy szatyna były w idealnym nieładzie. Nagle poczuła mocny uścisk na nadgarstku i została popchnięta w stronę czarnego pojazdu.

- Hej ! Co ty wyrabiasz? – zapytała zaskoczona dziewczyna.

- Powiedziałem przecież, że albo wsiądziesz po dobroci, albo siłą – zacharczał chłopak – nie wsiadłaś sama więc…

- Ale… - zaczęła, ale umilkła, znajdując się już w samochodzie. Przy niej natychmiastowo pojawił się Luis i z wielkim impetem zatrzasnął drzwi zamykając je na klucz.

- To na wypadek , gdybyś próbowała uciec - wyszeptał jej do ucha, powodując tym samym ciarki na jej ciele. Po lewej stronie dziewczyny, siedział Zayn wpatrzony w ekran swojego iPhone. Za kółkiem był Liam a tuż obok niego Naill. Harry siedział naprzeciwko Łakotki. Kierowca zapytał o adres a gdy dostał odpowiedz, szybko odpalił samochód. Mknęli przez słabo oświetlone ulice o drugiej w nocy. Jezu, gdyby rodzice się dowiedzieli, że jadę z jakimiś obcymi typami, to chyba by dostali szału – pomyślała – a na dodatek ten cały sprawdzian. Dopiero co się przeniosłam do nowej szkoły, a już mam ogrom nauki. Zamiast więc siedzieć i się uczyć to ty imprezujesz, pogratulować Łakotka – powiedziała w myślach z przekąsem. No cóż, upłynęło już cztery dni, a ja nadal nie mogę się zaklimatyzować. Anioły chodzące ze mną do klasy wydają się być miłe, większa część klasy to chłopaki i jak na razie są spoko. Jedna dziewczyna jest strasznie wredna. Ma na imię Paula. W akademii - bo tak nazywana jest szkoła – niektórzy mówią na nią przylepa, bo klei się do wszystkich chłopaków. Dobrze, że chociaż koleguje się z Nathanielem i Kastielem. Są bardzo fajni i w ogóle, ale…

- O czym tak myślisz, Sweety ? – zapytał nagle Luis, wyciągając ją ze swoich myśli.

- O niczym… Ej! Nie mów tak do mnie! – oburzyła się.

- A dlaczego ? – posłał jej zawadiacki uśmieszek.

- Bo nie lubię tego przezwiska – burknęła.

- Ale jak ten malowany blondyn tak do Ciebie powiedział, to się nie sprzeciwiłaś – spojrzał na nią z wyrzutem.

- Po pierwsze, to jego naturalny blond, a po drugie był pijany.

- Oh, naprawdę ? – zrobił głupią minę i spojrzał za szybę – o ile wiem, Ty jesteś nie pełnoletnia więc, jak dostałaś się na tą imprezę?

- Yyy… normalnie – odpowiedziała szybko.

- Nie kłam ! – warknął – znam ten klub i wiem że nie wpuszczają tam dzieciuchów.

- Nie jestem dzieciuchem! – prawie, że krzyknęła.

- A więc jednak, masz głos – zaśmiał się Harry.

Luis spiorunował go za to wzrokiem, po czym znów przeniósł spojrzenie na Łakotkę.

- Powtórzę pytanie, jak dostałaś się na tą imprezę ? – zapytał z naciskiem. Patrzył się tak natrętnie, że dziewczyna nie wytrzymała.

- Kolega załatwił mi fałszywkę – powiedziała cicho. Nie należała do tych twardych, szalonych, pięknych, wysokich dziewczyn, które umieją tak flirtować z chłopakami, że po paru minutach każdy mężczyzna pada przed nimi na kolana. Nie. Należała raczej do tych nieśmiałych, skromnych, łatwo rumieniących się dziewczyn, które omijają kłopoty i wracają na czas do domu. Chociaż starała się nie wchodzić z nikim w konflikty, ona ma takiego pecha, że nawet jak nic nie robi, to i tak zostaje wciągnięta w niezłe bagno. Tak było i tym razem. Pierwszy raz poszła na taką dyskotekę do klubu i już ktoś ją napad, a teraz siedzi z obcymi facetami i wraca do domu, ich samochodem. No powiedzcie, kto ma takiego pecha jak ona? Każda dziewczyna z jej nowej klasy była na takiej imprezie z milion razy i nie przytrafiło im się nic złego, a co więcej świetnie się bawiły. Zaś jej przygoda, jak zwykle okazała się jedną, wielką katastrofą.

- Jaki kolega? – zacisnął pięści.

- Nie znasz – odpowiedziała i spuściła głowę.

- Skąd ta pewność ? – chwycił ją za podbródek i zmusił do spojrzenia w swoje oczy, które skrywały głębie i nieopisaną tajemnicę.

- Jest z mojej szkoły – powiedziała głosem wypranym z emocji.

- Chodzisz do akademii, prawda? – wtrącił się nagle Liam.

Dziewczyna skinęła głową, co chłopak zobaczył w lusterku.

- Serio? To tak jak my – oznajmił uradowanym głosem Naill.

- C-co? – zapytała zdezorientowana.

- Do której klasy chodzisz? – zagadnął Zayn, który przestał bawić się telefonem.

- Do pierwszej.

- My chodzimy do trzeciej – powiedział Harry.

- Więc kto załatwił Ci tą fałszywkę? – Luis wrócił do tematu.

Dziewczyna ciężko westchnęła i powiedziała.

- O’konor z drugiej.

- No przecież ten idiota wszędzie ma wtyki – wypalił Zayn. Luis mocniej zacisnął szczękę.

- Jesteśmy – oznajmił Liam. Dziewczyna wyjrzała za okno i ujrzała swój dom. Wszystkie światła były pogaszone. Rodzice pewnie śpią – pomyślała – w końcu jest prawie trzecia w nocy.

- Dobra, dziękuje wam bardzo, za wszystko – powiedziała.

- Nie ma sprawy – uśmiechnął się Naill.

- No to na razie – pożegnała się.

- Pa –odpowiedzieli wszyscy oprócz Luisa. Chłopak otworzył drzwi i wysiadł z samochodu. Dziewczyna ruszyła za nim. Kiedy już stali na dworze powiedziała.

- Dziękuje za pomoc – odwróciła się – pa – dodała szybko i skierowała się w stronę domu.

- Do zobaczenia, Sweety – wsiadł do samochodu, który automatycznie ruszył .