Piękno w cieniu

Są tacy co kroczą jak światło, bez skazy w oczach, pełni nadziei piękni jak rosa poranku, są

chodzącymi ideałami. W ustach same piękne słowa, a ich czystość w zachwyca każdego. Obok nich idą ci brudni ,z bliznami ,nie zauważalni pragnący być idealni, lecz nie da się wyczyścić znamion, z tego brudu co tkwi w nich od lat ,pesymizmu który rani świat. Ich słowa bolą jak sztylety, wbijane w ciało ,bez litości lecz obaj idą koła siebie brudni nie ujawniają siebie, bo maska bez, której nie przetrwają zakrywa blizny wojna, która toczy się bez końca .Idealnie nie widzą problemu, widzą tylko siebie i piękno bo przecież brud nie może ich otaczać.