Pielgrzym*

*Zainspirował mnie sonet Adama Mickiewicza pt. „Pielgrzym ”. Nie stworzyłem jednak parodii utworu Mickiewicza. Poniższy tekst jest moją luźną interpretacją w formie białego wiersza.

Litwo! tyś cenniejsza od rubinów i złota

wspominam twe skarby w smutnym sercu

opuszczone ucieka do jasnego nieba

bursztynowych pól i krainy pełnej krasy

niestety nie mogę wrócić do ciebie

dalsze czasy były niczym zwiędła róża

nie mogłem powstrzymać uciekających chwil

umarły i pustka sprawia że nie czuję radości

u stóp moich wznosił się potężny Czatyrdah

niestety oczu nie zachwyciły piękne widoki

myśli o utraconym domu raniły mnie

wspomnienia stały się silniejsze od panoramy

pamiętam czasy gdy serce biło mocniej

szalone potrzebowało tej wybranki

pamiętać będę o niej choć ją straciłem

przypomina mi lata spędzone poza Litwą

myśląc o niej wzdychałem nieustannie

jednak niczym pielgrzym potrzebowałem Boga

powoli zbliżałem się do szczytu

gdzie raj styka się z ziemią