listopad

W naszym dziedzictwie kulturowym

to jedyny dzień

traktowany dostojnie szczególnie

kiedy wśród płomyków

drżeń

we wspomnieniach wspólnie

wskrzeszamy

dawno zapamiętanych.

Dlatego, ku pamięci tym licznym,

którym z wiekiem

na wieczność rośnie apetyt i obojętnie,

przed jakim ołtarzem krzyżują na piersi dłonie,

- wszystko, co ma początek,

musi mieć i ma - koniec,

aby mimo tego,

ducha nie tracili, bo każdy,

kto się przekręcił,

trwa - w ludzkiej pamięci.

Starajcie się więc dobrze,

już wczoraj, o bliskich tak pamiętać,

jakby jutro była pora

ich odejścia na cmentarz.