„rozglądając się na boki.”
Się zbędne
„także coś się znajdzie.”
Zrezygnuj z się – może: także coś znajdziemy
„już, to były to wędrujące wiedźmy,”
To były – zbędne
„jej zejść, lecz nieznajoma odtrąciła ją delikatnie i z gracją zeskoczyła z konia. Następnie podała mu”
Każdy zaimek można ładnie zastąpić rzeczownikiem
„Wyszukał wzrokiem dziwnej nieznajomej.”
Wyszukał wzrokiem dziwną nieznajomą ALBO Szukał (wyszukiwał) wzrokiem dziwnej nieznajomej. (dokonany-niedokonany)
coś z kubka. Lecz po chwili odsunął się niczym rażony piorunem, kiedy kobieta spojrzała w jego stronę.
Nie w tym szyku, bo nie ma zachowanej ciągłości: … coś z kubka. Lecz kiedy po chwili kobieta spojrzała w jego stronę, odsunął się niczym rażony piorunem.
„rzekł podekscytowany, choć”
Brakuje dopowiedzenia kto – niby można się szybko domyślić, ale lepiej by było jasno wskazać
„się, a reszta westchnęła, że wolałaby coś bardziej hulaszczego. Gniewko ukłonił się grzecznie i spojrzał nieśmiało w stronę nieznajomej kobiety. Ta uśmiechnęła się, wstała i rzuciła mu pod nogi jednego srebrnego.
– Wielmożna pani. – Gniewko ukłonił się natychmiast w podzięce, schylając się”
5 x się
„odjeżdża. Czym prędzej wybiegł przed gospodę.
Patrzył, jak kobieta odjeżdża,„
2 x odjeżdża
„rozmyślać o jakiejś bliźnie. Istnieje sporo ważniejszych rzeczy, o których można rozmyślać”
2 x rozmyślać
„głos wuja. Oznajmił mu, że”
głos wuja, oznajmujący że
„spoczęły na nim oczy niemalże”
Spoczął na nim wzrok
„uciechy. Z jednej uciechy”
Można, ale nie ma potrzeby powtarzać ”uciechy”
„gdyż w sprawie tej zmówili się już”
Gdyż sprawę uzgodnili już wcześniej (bez zaimka, bez się)
„Już daję to, po co przyszedłeś.”
Wystarczy: Już podaję. Przeciągając to zdanie tworzysz parodię, którego głównym celem jest jak najdłuższe ukrywanie nazwy przedmiotu.
„Postanowił wyznać jej prawdę,”
Jej zbędne
„zatrzymała się i spojrzała na niego zaskoczona. Przypatrywała mu się”
Przystanęła … patrzyła na (dwa się znikają)
„się do przodu galopem, śmiejąc się przy tym.
Gniewko nie miał wyboru, jak tylko rzucić się„
3 x się
Treść jest dobra, interesująca, choć pewne rzeczy za bardzo upraszczasz i za szybko podajesz. Można się pobawić w dłuższe opisy, żeby nie tylko działo się, ale działo w określonych okolicznościach. Opis karczmy, targu, straganów, wuja itp. Zastąpienie zaimków rzeczownikami i przymiotnikami. Wywalenie się-jozy. Może przydałaby się większa stylizacja.
Generalnie jednak dobra próba, zobaczymy jak się będzie rozwijać i czy warto kibicować tej parze czy komuś innemu :)
Dziękuję za uwagi!
Się-joza to chyba moja zmora, tak samo jak zaimkoza. :D
Ach, bo ja chyba tak lubię szybko wszystko wyjaśniać. ;) Może za szybko? Jestem niecierpliwa. :D
Do pisania wróciłam pod koniec poprzedniego roku, po długiej przerwie. Mam nadzieję, że nie jest tak źle. :D
Dziękuję za odwiedziny! :)
Się-joza i zaimkoza to są na szczęście sprawy już drugorzędne, dające się wyplenić stosunkowo łatwo, czasem juz tylko większym zwróceniem na uwagi na to zjawisko. Najgorsze by było pisanie nudnych bzdur, bo wtedy wspaniały styl nie przykryje braku wyobraźni. Tobie to zupełnie nie grozi, jak można się przekonać po przeczytaniu.
Nie wiem jak zaawansowane masz to opowiadanie? Czy już skończyłaś i wrzucasz, czy piszesz na bieżąco? Jeśli skończyłaś i masz je w formie takiego jakby skryptu to teraz stosunkowo łatwo możesz dodać opisy. Jeśli piszesz na bieżąco, to będzie trochę trudniej, bo trzeba zmienić nieco tryb pracy - zatrzymać akcję na chwilę.
Sam jak piszę bajki to najchętniej od razu bym przechodził do puenty, a tak nie można, bo zwykle bohatera czekają trzy próby, trzy zadania, trzy nieprzyjemności itd... :)
Bajkopisarz Opowiadanie piszę na bieżąco. Tak mi wygodniej. Wspomniałam już, że jestem niecierpliwa? ;) Jednak ważniejsze jest to, że dzięki temu uczę się, jakich błędów nie popełniać. Dostaję wiadomość zwrotną i staram się coś z tym zrobić, pisząc następny rozdział. No i od razu wiem, czy moja opowieść jest interesująca. PS Nie wiem, czy mnie kojarzysz, ale kiedyś publikowałam tu opowieść o ślimaku Kaźmierzu i jego rycerzu Rolandzie. :D Ale to tak na marginesie, jeśli nie pamiętasz, to nic nie szkodzi. ;)
Bajkopisarz Też czasami żałuję, że to nie wypaliło, no ale jakoś tak wyszło... Tak jakoś wyszło, że nie chciałam już tego kontynuować. Może dlatego, że pomysł na to opowiadanie wziął się właśnie z takiego absurdu, pod wpływem chwili i sytuacji, nie pisałam tego na poważnie. No ale to już przeszłość. Bardzo mi miło, że pamiętałeś! :)
Przeczytałam to już całkiem dawno temu, ale z powodów prywatnych nie miałam czasu skomentować. Ale uznałam, że w końcu zmartwychwstanę jako komentator by napisać nawet kilka słów. Bajkopisarz już mnie dawno wyprzedził w wypisywaniu pomyłek, więc to już odpuszczę i skupię się na samej fabule. Przyznam, że jak na początek wyszło bardzo ciekawie, uważam, że historia ma spory potencjał i chętnie przeczytam kolejne części, gdy takowe się pojawią!
Pozdrawiam. ;)
Clariosis! Aż się zdziwiłam, jak zobaczyłam komentarz! :D Dawno nikt tu nie komentował, dlatego też tak się ociągam z dodaniem następnej części, która już dawno napisana. ;) Miło mi, że jednak postanowiłaś zostawić tutaj swój ślad. Muszę się w końcu wziąć za poprawki, które wypisał Bajkopisarz. ;P Cieszę się, że Ci się podobało! :)
Pozdrawiam! ;)
Komentarze (13)
Się zbędne
„także coś się znajdzie.”
Zrezygnuj z się – może: także coś znajdziemy
„już, to były to wędrujące wiedźmy,”
To były – zbędne
„jej zejść, lecz nieznajoma odtrąciła ją delikatnie i z gracją zeskoczyła z konia. Następnie podała mu”
Każdy zaimek można ładnie zastąpić rzeczownikiem
„Wyszukał wzrokiem dziwnej nieznajomej.”
Wyszukał wzrokiem dziwną nieznajomą ALBO Szukał (wyszukiwał) wzrokiem dziwnej nieznajomej. (dokonany-niedokonany)
coś z kubka. Lecz po chwili odsunął się niczym rażony piorunem, kiedy kobieta spojrzała w jego stronę.
Nie w tym szyku, bo nie ma zachowanej ciągłości: … coś z kubka. Lecz kiedy po chwili kobieta spojrzała w jego stronę, odsunął się niczym rażony piorunem.
„rzekł podekscytowany, choć”
Brakuje dopowiedzenia kto – niby można się szybko domyślić, ale lepiej by było jasno wskazać
„się, a reszta westchnęła, że wolałaby coś bardziej hulaszczego. Gniewko ukłonił się grzecznie i spojrzał nieśmiało w stronę nieznajomej kobiety. Ta uśmiechnęła się, wstała i rzuciła mu pod nogi jednego srebrnego.
– Wielmożna pani. – Gniewko ukłonił się natychmiast w podzięce, schylając się”
5 x się
„odjeżdża. Czym prędzej wybiegł przed gospodę.
Patrzył, jak kobieta odjeżdża,„
2 x odjeżdża
„rozmyślać o jakiejś bliźnie. Istnieje sporo ważniejszych rzeczy, o których można rozmyślać”
2 x rozmyślać
„głos wuja. Oznajmił mu, że”
głos wuja, oznajmujący że
„spoczęły na nim oczy niemalże”
Spoczął na nim wzrok
„uciechy. Z jednej uciechy”
Można, ale nie ma potrzeby powtarzać ”uciechy”
„gdyż w sprawie tej zmówili się już”
Gdyż sprawę uzgodnili już wcześniej (bez zaimka, bez się)
„Już daję to, po co przyszedłeś.”
Wystarczy: Już podaję. Przeciągając to zdanie tworzysz parodię, którego głównym celem jest jak najdłuższe ukrywanie nazwy przedmiotu.
„Postanowił wyznać jej prawdę,”
Jej zbędne
„zatrzymała się i spojrzała na niego zaskoczona. Przypatrywała mu się”
Przystanęła … patrzyła na (dwa się znikają)
„się do przodu galopem, śmiejąc się przy tym.
Gniewko nie miał wyboru, jak tylko rzucić się„
3 x się
Treść jest dobra, interesująca, choć pewne rzeczy za bardzo upraszczasz i za szybko podajesz. Można się pobawić w dłuższe opisy, żeby nie tylko działo się, ale działo w określonych okolicznościach. Opis karczmy, targu, straganów, wuja itp. Zastąpienie zaimków rzeczownikami i przymiotnikami. Wywalenie się-jozy. Może przydałaby się większa stylizacja.
Generalnie jednak dobra próba, zobaczymy jak się będzie rozwijać i czy warto kibicować tej parze czy komuś innemu :)
Się-joza to chyba moja zmora, tak samo jak zaimkoza. :D
Ach, bo ja chyba tak lubię szybko wszystko wyjaśniać. ;) Może za szybko? Jestem niecierpliwa. :D
Do pisania wróciłam pod koniec poprzedniego roku, po długiej przerwie. Mam nadzieję, że nie jest tak źle. :D
Dziękuję za odwiedziny! :)
Nie wiem jak zaawansowane masz to opowiadanie? Czy już skończyłaś i wrzucasz, czy piszesz na bieżąco? Jeśli skończyłaś i masz je w formie takiego jakby skryptu to teraz stosunkowo łatwo możesz dodać opisy. Jeśli piszesz na bieżąco, to będzie trochę trudniej, bo trzeba zmienić nieco tryb pracy - zatrzymać akcję na chwilę.
Sam jak piszę bajki to najchętniej od razu bym przechodził do puenty, a tak nie można, bo zwykle bohatera czekają trzy próby, trzy zadania, trzy nieprzyjemności itd... :)
Pozdrawiam. ;)
Pozdrawiam! ;)
Wszystkie błędy wymienione przez Bajkopisarza zostały poprawione. :)
Miłej lektury. ;)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania