Piotr Skarga Z Grójca

W Grójcu, gdzie się narodził,

Piotr Skarga szczęśliwie żył,

Pod jabłonią się uczył,

I z przyrodą się przyjaźnił.

Czasem do Warszawy pojechał,

Z ojcem na jarmark lub na mszę,

Tam widział wielkie pałace i kościoły,

I marzył o nauce i podróży.

Lubił też pływać w Pilicy,

I odpoczywać nad jej brzegiem,

Patrzył na niebo i gwiazdy,

I słuchał szumu drzew i wiatru.

Kochał swoją ziemię mazowiecką,

Jej krajobrazy i obyczaje,

Ale wiedział, że ma inną drogę,

Że Bóg go wzywa do innej pracy.

Poszedł więc za głosem serca,

I został jezuitą i kaznodzieją,

Walczył z herezją i błędem,

I głosił prawdę i miłość Bożą.

Podróżował po całej Polsce,

Zakładał szkoły i kolegia,

Nauczał ludzi wiary i cnoty,

I pisał książki i kazania.

Był bliskim doradcą króla,

Zygmunta III Wazy zwanego,

W sejmie mówił z mocą i wolą,

I bronił sprawy narodu i państwa.

Był także działaczem społecznym i filantropem,

Założył w Krakowie Bank Pobożny i Arcybractwo Miłosierdzia,

Pomagał ubogim i potrzebującym,

I wspierał rozwój kultury i nauki.

Był autorem wielu dzieł religijnych i historycznych,

M.in. Żywotów świętych i Kazań sejmowych ,

W nich przedstawiał wzory świętości i patriotyzmu,

I nawoływał do reformy i odnowy.

Był czczony przez wielu ludzi,

Za jego mądrość i świętość,

Był krytykowany przez innych,

Za jego surowość i stanowczość.

Był człowiekiem wielkiego serca i ducha,

Nie bał się stawiać czoła trudnościom i wyzwaniom,

Nie poddawał się niesprawiedliwości i przemocy,

Kochał swoją rodzinę, swoją ziemię i swoją ojczyznę.

Zmarł w Krakowie w 1612 roku,

Po życiu pełnym pracy i zasług,

Został pochowany w kościele Świętych Piotra i Pawła ,

Gdzie jego grób jest miejscem kultu.

Jest Sługą Bożym Kościoła katolickiego,

Jego proces beatyfikacyjny trwa od 2003 roku,

Jest wzorem dla wielu Polaków,

Jest Piotr Skarga - jezuita, teolog, pisarz i kaznodzieja.