Pippi Langstrumpf

W necie szerokim życie trzeba brać za rogi jej hełmu.

Proszę grandy z nizin nieporozumień literackich,

waletującej w Bursie, okazującej bez wezwania

paragony grafomańskich cyrografów o dzieło.

Pierwsza pochłania przez niesyte antykwariaty, niczym brzuchy

wielkiej biblijnej ryby, nie udaje, że szuka pończoch.

Samonośna odnajduje się brakarką i repasatorką babiego lata

w Banku Nasion.

Druga prowadzi z dziećmi bezpretensjonalne zajęcia integracyjnej,

przedszkolnej grupy.

Idą za nią jak mażoretki w dym zimnych ogni.

Nie od razu zbudowany Kraków odnawia się.