Piszczałka

trucizna jest w powietrzu,

nie czuć jej wcale.

stworzono próżnię,

by schować ten świat,

lecz gdy brakło oddechu,

pojawiły się zbędne myśli.

zawiązano coś na supeł,

ani rozwiązać, ani przeciąć,

pozostało tylko czekać

i przeklinać wszystkie

plugastwa zwinięte

w wymiętą gazetę.

a zza płotu świat w sepii

uśmiecha się szyderczo,

nie sposób go zamienić.