Po prostu.

W świecie fantazji życia żyjemy,

księga tajemnic istnieniem bycia.

Dusza wędrownik, ślepcem wszechświata,

iskrą co świeci, gaśnie po latach.

Koniec początkiem, istnienie śmiercią,

Znikasz powstając, wracasz do życia.

Tyś ziarnem stwórcy którego nie ma,

myślą co płynie, czasem co mija.

Rzeką wyschnięta, życia zalążkiem,

pustynią żyzną, słońcem gasnącym.

Cieniem w ciemności, uśmiechem łzawym,

tym wszystkim jesteś, koniec fantazji.