Pochowana żywcem

Mateusz Osiecki mieszkał na ul. Kościuszki 4/7. Mieszkał sam, ponieważ jego rodzice zginęli w wypadku samochodowym. Cała spłata mieszkania spadła na niego i nie tylko. Znalazł pracę jako masażysta w The Massage Clinic. Zarabiał wystarczająca, aby płacić za mieszkanie, a reszta została na przeżycie. Uwielbiał swoją pracę i był z niej zadowolony.

W pracy poznał piękną blondynę o imieniu Monika i umówił się z nią na randkę. Zaprosił ją do restauracji „U Nowaka”. Zamówili białe wino i do tego posiłek z menu. Rozmawiali, śmiali się, spożywali posiłek i pili wino.

Monika upiła się dwoma kieliszkami białego wina. Osiecki zapłacił za kolację i wino, a następnie opuścili restaurację. Mateusz objął ją w pół i poszli do jego domu.

- Mieszkasz sam? – spytała, gdy wchodzili na drugie piętro.

- Tak. – odparł. – Moi rodzice zginęli w wypadku samochodowym, kiedy miałem jedenaście lat.

- Przykro mi.

Westchnął.

Mateusz wsadził klucz, przekręcił go w zamku i otworzył drzwi.

- Zapraszam. – powiedział, przetrzymując Monice drzwi.

Weszli do środka. Monika zataczała się.

- Nigdy nie byłam tak... pijana. – powiedziała.

Mateusz wzruszył ramionami.

- Tak się czasem zdarza.

Złapał ją za rękę. Nie protestowała i dała się poprowadzić do salonu. Mateusz pomógł się jej rozebrać do biustonosza i majtek.

- Chyba będę musiał ci pożyczyć jakąś moją koszulkę, bo nie mam niczego damskiego.

Parsknęła śmiechem.

- Chyba nie będzie mi pasowało.

Uśmiechnął się, a później szukał jakieś koszulki dla Moniki.

- To mieszkanie jest bardzo ładnie urządzone.

- Dzięki. Ale ja nie byłem dekoratorem wnętrz. Rodzice tak chcieli i tak pozostało.

Po chwili wyciągnął koszulkę i podał ją.

- Możliwe, że będzie trochę za duża, ale lepiej to niż nic.

- Pewnie masz rację.

Położyli się do łóżka. Zasnęli objęci kończynami.

*

Nadszedł ranek. Mateusz otworzył oczy i popatrzył na Monikę, która jeszcze spała. Później na zegarek. Była 8.00. Podniósł się z łóżka i udał się do kuchni. Nalał kawę i upił łyk. „Dobrze, że nie wróciła pijana do domu.” – pomyślał. – „Nie pozwoliłbym na to.”

Po chwili do kuchni weszła Monika i przetrzymała się framugi drzwi.

- Jak się czujesz? – spytał

- Skacowana jak diabli. – odparła.

Podał jej tabletkę.

- To tabletka na ból głowy. – wyjaśnił. - Popij kawą. – podał jej szklankę z kawą.

Tak też uczyniła. Odłożyła szklankę na stół.

- Dziękuję za wczoraj. – powiedziała, podchodząc do Osieckiego i pocałowała go w usta.

- Nie ma sprawy.

Po chwili zaczęło jej wirować w głowie, a obraz był rozmazany.

- Co się dzieje? – spytała

„Chyba pomyliłem tabletki.” – pomyślał

- Co ty mi dałeś?

Upadła na podłogę.

*

Monika Kamińska leżała na ziemi nieprzytomna, a Mateusz kopał dziurę. Gdy była wystarczająca, położył ją do środka, a później zaczął ją zakopywać. Spała cały czas. Po chwili została zakopana, a Mateusz wsiadł do samochodu i odjechał.

*

Monika obudziła się. Otaczała ją jedynie ciemność. „Gdzie ja jestem?” – zastanawiała się. Z kieszeni wyciągnęła komórkę, która w każdej chwili mogła się rozładować, ponieważ miała niecałe dwa procent baterii. W ogóle jej to nie pomogło.

- Okay. Bardzo śmieszne. – powiedziała. – Mateusz?!

Cisza.

- Halo?! Jest tam ktoś?!

Milczenie.

„Możliwe, żebym nie słyszała czy ktoś coś do mnie mówi.” – pomyślała. – „ Ale, gdzie ja, do diabła, jestem?!”

Była przerażona i miała przyspieszony oddech. Pomału traciła tlen.

- Pomocy! – krzyknęła.

Cisza.

- Niech mi ktoś pomoże!

Komórka Kamińskiej się rozładowała.

- Kurwa mać! – przeklęła.

„I co teraz?” – zastanawiała się.

Tlenu było co raz mniej. Ponownie zaczęła krzyczeć i wołać o pomoc. Niestety na darmo, bo nikt jej nie usłyszał. Pot pojawił się jej na czole, co było oznaką, że traci tlen. „Okay. Oddychaj powoli.” – nakazała sobie. – „Inaczej stracisz tlen.” – upomniała siebie.

Ale w takiej sytuacji niemożliwe jest bycie spokojnym! Monice serce biło jak młotem i czuła, że się dusiła. Tlen się kończył.

- To nie jest śmieszne! – krzyknęła.

Monika Kamińska zaczęła się dusić brakiem tlenu. Po chwili zamknęła oczy, a jej serce przestało bić.