Pochówek Ofiar WOŁYNIA Jest Naszym OBOWIĄZKIEM

W ciszy nocy, gdzie liczne cienie się wiecznie snują,

Tam, gdzie krzyk bólu wciąż echem się po lesie niesie,

Leżą w mogiłach, co pamięć naszą mocno kują,

Ofiary Wołynia, w mroku, w okrutnym bezkresie.

Czyż nie jest naszym polskim obowiązkiem,

By ich pamięć w sercach na zawsze nosić,

By pochówek godny, w smutku, w krzyku, w żalu,

Im zapewnić, by mogli w spokoju wreszcie spocząć?

Ich krew na ziemi, co wciąż krwawi, krwawić będzie,

Ich łzy, co rzeki, powodzie łez tworzą w milczeniu,

Wołają do nas, byśmy pamiętali, dzieciom i wnuczkom przekazywali,

Byśmy nie zapomnieli o ich ogromny cierpieniu i poświęceniu.

Niech każdy kamień, niech każda spośród miliona mogiła,

Będzie świadectwem naszej wiecznej pamięci,

Niech nasze serca, płoną jak pochodnia w ciemności,

Świecą dla nich jasno jak drogowskaz w wieczności.

Napisz komentarz