Pociąg do raju — dla Mona Demona

Pociąg. Gawiedź. Trzymająca wieszaki dłońmi i telefony.

Zapatrzeni. Palce w ruchu. Gwałtowny stop i potrzaskane szybki.

Niespokojne oczy. Brak kontaktu.

Patrzy na młodą kobietę — robi skarpetkę na drutach, gdy uszy spokojne.

Gwałtowny wstrząs i pociąg rusza; ludzie jak żabki zbierają resztki kontaktu.

Nie patrzą na siebie, tylko na krzyżujące się druty co kilka sekund i nici

prujące ich ubrania.

Oczy szerokie, ciała obnażone. Pociąg stop i przystanek końcowy: plaża nudystów.