poczucie przestrzeni - pofałdowane lustro - prześcieradło

poczucie przetrzeni - pofałdowane lustro - prześcieradło

Dusza to przestrzeń wewnętrzna, całe poczucia rozległości,

przestrzeń snu, być może to tylko przestrzeń ciała albo serca,

ale tam się odbywają kreacje lub projekcje.

Lustro daje wrażenie przestrzeni, głębi, odbicie ma głębię.

A przecież to złudzenie. Więc w sumie dusza może dawać

złudzenie przestrzeni. Lustro nie jest punktem, jest powierzchnią,

a daje już to poczucie. A nawet w sreberku, punkciku na dywanie,

jako dziecko, zobaczyłem inne dzieci na hustawkach za oknem.

Jeśli wiele posplątanych komórek pokryć lustrem?

Nie ma duszy, jeśli już nie bez przestrzeni, to bez jej poczucia.

A poza tym warstwa odbijająca lustra ma jakąś grubość, prawda?

A punkt? - mikroprzestrzeń.

Czymże jest świadomość w ciele -

to jej przestrzeń, obecność na cały kosmos w drobinie.

Więc przestrzeń nie jest jej obca, a przynajmniej jej poczucie.

Złudzenie czy poczucie, co za różnica.

Pofałdowane lustra w mózgu wciśnięte w szczeliny bytu.

Może Leibniz miał rację i nie, to jest przekraczające przestrzeń,

jednak też kontroluje pracę serca nerek, tego mikrokosmosu.

Myśli są zapuszkowaną przestrzenią.

Dla jej poczucia wystarczy orzech.

jest gdzieś i poza

jak obraz w lustrze