Podobno tak to jest

Coraz rzadziej, niżej. Bez sił.

Znów noc poturbowana

tyle, że dotąd znacznie szybciej

znikała myśl niechciana

i szybciej pion wstawał z poziomu

szybciej się mył, ubierał,

krocząc wśród dni pragnął, by

znów była niedziela

a teraz leży w letargu niemal

i ciało jak z ołowiu

i puste prześwitują dni

z bezsensem w pogotowiu

kapią jak chore myśli

dźgną szyderczo bez słów

wtargną jak nieproszeni goście

cwałem przez kręgosłup

choć za kotarą łańcuch rąk

i cuda w buteleczkach

Podobno tak to właśnie jest

Dogasasz.. niczym świeczka