/podróż

zatonął w popiole

blady

i niezrozumiany

 

zgubił klucze

gdy upadał

choć byliśmy

tacy sami

 

przez płaczu

grzechów i szarości

płynął oceany

 

tak jak w bajkach

myślał że wszyscy

na końcu

wygramy

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • wicus 12.08.2020
    Piękny, naprawdę piękny i dający do myślenia wiersz.
  • Dekaos Dondi 12.08.2020
    Mętlik→Ładny wiersz. Jakże często, gubimy się we mgle, dodatkowo gubiąc klucze, do drzwi,
    które nas wyzwolą.
    Lepiej mieć zawsze ''zapasowe""
    Faktycznie. Nie wszyscy wygramy na końcu... na początku.... tak sądzę – myśląc poza czas.
    Pozdrawiam:)→5
  • Mogła by być puenta nieco mocniejsza, ale bardzo ok wiersz.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania