Podróż zwana życiem
Do poznania swego miejsca na ziemi trzeba odbyć długą drogę
Wyboista, ciężka, kręta nazwę ją życiowa męką
Przez kraje Europy, Afryki i Azji podróżnik zagubiony zmierza
Co znajdzie i co spotka, gdzie ? Nie ważne, ważne że podąża.
Zmierza ku szczęściu, wolności i odnalezieniu świata,
Świata prawdziwego gdzie będzie władać
I cieszyć się dniem każdym od świtu do zmierzchu
Wychodząc ze strefy komfortu zmierzy ku szczęściu.
Nie oglądając się za siebie, nie patrząc na wydatki
Zmierzy kawał świata i nie powróci gładki
Lecz bogaty w doświadczenia, o których większość tylko marzy
Zestarzeję się szczęśliwy, a nie jak posąg co się kurzy.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania