Poezja

okruchy poezji

podarowane tobie

są jak kwiaty na łące

krople deszczu

zwiastujące życie

 

mrugają oknami

prowadzą ulicami

które znasz

 

przenoszą w wymiary

nieodkryte

smakują jutro

poznają oczami wyobraźni

nieśmiałe myśli

kiełkujące

w betonowym świecie

 

5.2025 andrew

Średnia ocena: 2.2  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (1)

  • ireneo 6 dni temu
    Kwiaty na łące? Nic oryginalnego, gdyby te były kwiaty na plaży, a to byłby dar.
    Deszcz zwiastunem życia? Gdybyś żył przed potopem inaczej byś gadał. I nie ten jezusowy, bo zerżnięty z sumeryjskiego który zamordował ludzkość zanim Jezus ulepił Ziemię. Te bogi wiedzą że kropla potrafi nie tylko zrobić dziurę w kamieniu ale i w tym co żywe. Pewnie, gdy susza to i jest jaka nadzieja, ale zamiast bosko partolić to dawkować z głową a nie aureolą.

    "Mrugają oknami okien". Gdzie te okna mają okna?
    Jak już jest coś przenoszone w jakiś "wymiar" to jest na pewno odkryty. Jak boga kocham, tak jest.
    I te myśli kiełkujące w betonowym swiecie....
    Czyżby chodziło o te głowy głów zabetonowanych?! Tam sie nie myśli a wierzy, bo w betonie to coś zajwitnie ale jeśli to po potopie.
    Życzę kolejnego bełkotu. Może po którymś kwieciem betony sane się okraszą.
    Miłego ranka😃

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania