Pokój 303

Pokój 303

Na ostatnim piętrze starego hotelu znajdowało się pięć pokoi. Wszystkie były zamknięte na klucz, ale tylko jeden z nich był tajemniczy i niedostępny dla gości. Był to pokój 303, który od lat nie był wynajmowany ani sprzątany. Nikt nie wiedział, co się w nim kryje, ani dlaczego właściciel hotelu tak bardzo go strzegł.

W pierwszym pokoju pracowała pani Krysia, sprzątaczka hotelowa. Była to miła i pracowita kobieta, która zawsze miała uśmiech na twarzy. Lubiła swoją pracę i dbała o porządek w hotelu. Jednak nigdy nie miała odwagi zajrzeć do pokoju 303, choć czasem czuła ciekawość. Wiedziała, że właściciel hotelu zabronił jej tam wchodzić i groził zwolnieniem, jeśli spróbuje.

W drugim pokoju znajdował się stół i krzesła. Był to pokój konferencyjny, gdzie odbywały się spotkania zespołu naukowego, który wynajął całe piętro na czas swoich badań. Zespół składał się z pięciu osób: profesora Marka, lidera projektu; doktor Anny, jego asystentki; inżyniera Kamila, specjalisty od elektroniki; biologa Łukasza, specjalisty od genetyki; i fizyka Karola, specjalisty od fizyki kwantowej. Pracowali nad tajnym eksperymentem związanym z podróżami między-wymiarowymi.

W trzecim pokoju znajdowała się łazienka. Była to duża i nowoczesna łazienka z wanną, prysznicem, umywalką i toaletą. Była to łazienka dla gości hotelowych, którzy mogli z niej korzystać za opłatą. Jednak nikt nie korzystał z tej łazienki od dawna, ponieważ była ona częścią eksperymentu naukowego. W łazience znajdowało się urządzenie podłączone do prysznica, które emitowało fale elektromagnetyczne o określonej częstotliwości. Te fale miały za zadanie otworzyć portal do innego wymiaru.

W czwartym pokoju znajdowała się biblioteka. Była to mała i przytulna biblioteka z regałami pełnymi książek. Była to biblioteka dla gości hotelowych, którzy mogli z niej korzystać za darmo. Jednak nikt nie korzystał z tej biblioteki od dawna, ponieważ była ona częścią eksperymentu naukowego. W bibliotece znajdowało się urządzenie podłączone do lampy, które emitowało światło o określonej długości fali. To światło miało za zadanie wywołać halucynacje u osób znajdujących się w pobliżu.

W piątym pokoju znajdował się pokój 303. Był to pokój tajemniczy i niedostępny dla nikogo. W pokoju tym znajdowało się urządzenie podłączone do telewizora, które emitowało dźwięk o określonej częstotliwości. Ten dźwięk miał za zadanie wpływać na umysły osób znajdujących się na tym piętrze.

Wszystkie te urządzenia były ze sobą połączone kablami i sterowane przez komputer znajdujący się w pokoju konferencyjnym. Były to elementy eksperymentu naukowego, który miał na celu stworzenie stabilnego i kontrolowanego portalu do innego wymiaru. Zespół naukowy pracował nad tym projektem od kilku miesięcy, ale nie osiągnął jeszcze sukcesu.

Jednak pewnego dnia coś się zmieniło. W pokoju 303 zaczął się wyświetlać obraz na telewizorze. Był to obraz z innego wymiaru, który przedstawiał pokój 303, ale inny niż ten, który znajdował się w hotelu. Był to pokój 303 z przyszłości, gdzie ludzkość była zagrożona przez obcą inwazję.

Zespół naukowy zauważył ten obraz i postanowił zbadać go bliżej. Weszli do pokoju 303 i podłączyli się do telewizora za pomocą specjalnych hełmów. W ten sposób mogli zobaczyć i usłyszeć to, co działo się w innym wymiarze.

W tym samym czasie pani Krysia skończyła sprzątać pierwszy pokój i postanowiła zajrzeć do pokoju 303. Była to jej wielka ciekawość, która nie dawała jej spokoju. Podeszła do drzwi i spróbowała je otworzyć. Ku jej zdziwieniu, drzwi były odblokowane. Właściciel hotelu zapomniał je zamknąć po tym, jak wprowadził tam zespół naukowy.

Pani Krysia weszła do pokoju 303 i zobaczyła pięć osób leżących na podłodze z hełmami na głowach. Pomyślała, że to jakaś dziwna zabawa i postanowiła ich obudzić. Podniosła jeden z hełmów i zdjął go z głowy profesora Marka.

W tym momencie coś się stało. Portal do innego wymiaru został zakłócony przez interwencję pani Krysi. Obraz na telewizorze zniknął, a w jego miejsce pojawiło się białe światło. Białe światło wypełniło cały pokój 303 i rozprzestrzeniło się na całe piętro.

Pani Krysia i zespół naukowy zostali przeniesieni do innego wymiaru, gdzie ludzkość była zagrożona przez obcą inwazję. Tam musieli stawić czoła niebezpieczeństwu i znaleźć sposób na powrót do swojego świata.

A pokój 303 został ponownie zamknięty na klucz, a jego tajemnica pozostała nierozwiązana.

Pułapka

Po wielu przygodach i trudnościach pani Krysia i zespół naukowy udało się wrócić do swojego wymiaru. Znaleźli sposób na naprawienie portalu i przejście przez niego z powrotem do hotelu. Byli szczęśliwi i ucieszeni, że uciekli z obcej inwazji i odzyskali swoje życie.

Jednak nie wszystko było takie, jakie się wydawało. Gdy dotarli do hotelu, zauważyli, że coś się zmieniło. Hotel był pusty i opuszczony. Nie było tam nikogo: ani gości, ani personelu, ani właściciela. Wszystko było zakurzone i zniszczone. Wyglądało na to, że hotel był opuszczony od dawna.

Pani Krysia i zespół naukowy byli zdumieni i przerażeni. Nie rozumieli, co się stało. Sprawdzili datę na swoich zegarkach i odkryli, że nie wrócili do swojego czasu. Wrócili do przyszłości, gdzie ludzkość została wybita przez obcych.

Okazało się, że portal do innego wymiaru był pułapką. Obcy wykorzystali go, aby przeniknąć do świata ludzi i podbić go. Zespół naukowy nieświadomie otworzył im drogę do inwazji, gdy eksperymentowali z podróżami między-wymiarowymi.

Teraz pani Krysia i zespół naukowy byli uwięzieni w wymiarze, który nie był ich własny. Nie mieli nadziei na powrót do swojej przeszłości. Musieli stawić czoła obcym i walczyć o przetrwanie.

A pokój 303 został ponownie zamknięty na klucz, a jego tajemnica pozostała nierozwiązana.

Koniec.