***

.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (6)

  • Garść 21.09.2021
    Całkiem niezłe, białe kwiaty - wyzwalacz energii, euforia, tajemniczy głos, modyfikacja przestrzeni... może być ciekawie.
  • Davide Ludovici 21.09.2021
    dziękuję, no zobaczymy, sam jestem ciekawy... :))
  • Trzy Cztery 22.09.2021
    "Historia, mówisz, to miód, który przyobleka nas jak brokat na zimowych obrazkach" - bardzo oryginalne spojrzenie. Ale jak można skojarzyć miód z brokatem? Brokat jest taki tandetny... Sztuczny... Nieprzyjemny...
  • Davide Ludovici 22.09.2021
    wieem :) miał być moment taki filozoficzny, głęboki.... ale wyszło jak wyszło :) ten "swoisty ogród" też bym zmienił... ale bardzo dziękuję za przeczytanie :))
  • Dekaos Dondi 23.09.2021
    Davide Ludovici→Przede wszystkim, gładko się czyta. Sam tekst, jakby był z wolna odkrywaną tajemnicą. Rodzaj niepokoju, w którym mimo wszystko, chce się pozostać, "Skupiska porozrzucanych kwiatów na łące" Takie właśnie sformułowania, robią, co mają robić.
    Jedynie bym tekst podzielił na kilka oddzielnych kawałków. Nie przytłacza "ściana tekstu" i łatwiej się czyta. Ale to jeno moje takie, bo tak piszę:)↔Pozdrawiam:)↔%
  • Davide Ludovici 23.09.2021
    Dekaos Dondi Właśnie na tych dwóch rzeczach mi najbardziej zależało, na lekkości i tajemnicy, więc cieszę się, że coś wyszło z tego. Możliwe, że skorzystam z Twojej rady i będę dzielił teksty. Bardzo dziękuję za komentarz. :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania