Polski lew

Co tam się wtedy oddebaciło?

Cisnęli sobie, aż było miło.

Profesorowie, doktorzy nauk,

licealiści, jakich jest wiele,

i senatorzy, nauczyciele

powyciągali asy na stół,

a między nimi piękny bążur.

Jeden drugiemu szpilkę podkłada.

Ja pięknie mówię, ty głupio gadasz.

Moje marzenia drodzy koledzy,

wypuścić tego co teraz siedzi.

A moje plany, rasowo czysta

Polska Polaków, rzecz oczywista.

Wyrzucić szybko za mury raju

Żydów, pedałów, żółtych, czerwonych.

Myśmy nadludzie, podludzie oni.

Darmowe żłobki, miejsca w przedszkolach.

W każdej wsi metro na złotych torach.

W Polsce dobrobyt, pokój na świecie,

takiego kraju już nie znajdziecie.

Wszyscy rodacy wrócą z obczyzny

do nowoczesnej, wolnej ojczyzny.

Mieszkania wszystkim rozdać planują,

chociaż od dawna nic nie budują.

Zmniejszą podatki, bo dosyć brania.

Nałożą tylko od oddychania.

A konkurentom złe zapomnieli,

i nart na nogach nigdy nie mieli.

Potrzebującym wciąż pomagali,

z kart paliwowych nie korzystali.

Matka narodu pełna spokoju,

wskaże nam drogę do wodopoju.

Święte mohery, sprzedajne chamy,

ze szkoły średniej też pilny uczeń,

student, adwokat, ruskie onuce,

stary kawaler i panna z dzieckiem,

chłoporobotnik, mordy zdradzieckie,

biały kołnierzyk, zbawca narodu,

i babcia z wnukiem stanęła z przodu,

(nie schował tym razem babci dowodu).

Młode kobiety dzisiaj nie piły,

więc na wybory także przybyły.

I dadzą wszystkie tu niezły popis,

żeby wymienić stary długopis.

Mają nadzieję by się zmieniło,

choć i tak będzie jak wcześniej było.

I wybierają wodza narodu

no bo bez niego pomrzemy z głodu.

On przecież zadba o nasze sprawy,

i dla wybrańców będzie łaskawy.

Zaangażuje swe moce w pełni,

tylko obietnic żadnych nie spełni.

Wybierzmy w niedzielę polskiego lwa,

który finalnie w dupie nas ma.