***** Polskojęzyczna Symbioza Obligatoryjna ***

***** Polskojęzyczna Symbioza Obligatoryjna ***

Symbioza obligatoryjna to taka forma współżycia, w której obie strony są od siebie zależne i nie mogą przetrwać bez siebie. W polskiej polityce można zaobserwować taką symbiozę między częścią polityków udających rząd, a częścią udających opozycję. Obie grupy potrzebują się nawzajem, aby utrzymać swoje pozycje i wpływy, a także aby zaspokoić swoje ambicje i interesy. Nie chodzi im o dobro kraju ani o realizację programów wyborczych, ale o zachowanie status quo i utrudnianie zmian. W tym celu tworzą pozory sporu i konfliktu, podczas gdy w rzeczywistości współpracują ze sobą i dzielą się wpływami.

Taka symbioza jest szkodliwa dla demokracji i społeczeństwa, ponieważ ogranicza możliwość wyboru i zmiany, a także utrwala podziały i frustracje. Politycy udający rząd i opozycję nie reprezentują prawdziwych poglądów i potrzeb społecznych, ale tylko własne korzyści. Taka symbioza jest więc formą pasożytnictwa na społeczeństwie i demokracji. Politycy udający rząd i opozycję nie dbają o rozwój kraju, o poprawę jakości życia obywateli, o rozwiązywanie problemów społecznych i gospodarczych, o ochronę środowiska i kultury. Zamiast tego zajmują się walką o władzę, ochroną swoich przywilejów i interesów, tworzeniem afery i skandali, atakowaniem i dyskredytowaniem przeciwników.

Taka symbioza jest nieuczciwa wobec polskiego elektoratu i wyborców, ponieważ oszukuje ich i manipuluje nimi. Politycy udający rząd i opozycję nie spełniają swoich obietnic wyborczych, nie liczą się z opinią publiczną, nie konsultują się z ekspertami i organizacjami społecznymi, nie szanują konstytucji i prawa. Zamiast tego stosują propagandę, dezinformację, populizm, nacjonalizm, ksenofobię, homofobię i inne techniki manipulacji. Politycy udający rząd i opozycję nie służą społeczeństwu, ale tylko sobie. Taka symbioza jest więc formą oszustwa na społeczeństwie i demokracji.

***** Jak można zakończyć taką symbiozę? ***

Taką symbiozę można zakończyć poprzez aktywność i świadomość społeczną, edukację i informację, kontrolę i nadzór, partycypację i dialog, zmianę i odnowę. Oto niektóre możliwe sposoby:

- Aktywność i świadomość społeczna: społeczeństwo powinno być aktywne i świadome swoich praw i obowiązków, swojej roli i wpływu na kształtowanie polityki. Społeczeństwo powinno brać udział w wyborach i referendach, angażować się w działalność obywatelską i społeczną, organizować się w grupy i ruchy, domagać się odpowiedzialności i przejrzystości od polityków.

- Edukacja i informacja: społeczeństwo powinno być edukowane i informowane o podstawach demokracji, o zasadach funkcjonowania państwa prawa, o mechanizmach kontroli i nadzoru, o programach i działaniach politycznych. Społeczeństwo powinno korzystać z różnych źródeł informacji, krytycznie oceniać wiarygodność i obiektywność mediów, unikać propagandy i dezinformacji, poszukiwać faktów i argumentów.

- Kontrola i nadzór: społeczeństwo powinno kontrolować i nadzorować działania polityków, sprawdzać ich zgodność z prawem i konstytucją, z obietnicami wyborczymi, z interesem publicznym. Społeczeństwo powinno korzystać z instytucji państwowych i niepaństwowych, takich jak sądy, trybunały, urzędy, komisje, fundacje, stowarzyszenia, które mogą egzekwować prawo i rozliczać polityków.

- Partycypacja i dialog: społeczeństwo powinno partycypować i dialogować z politykami, wyrażać swoje opinie i potrzeby, zgłaszać swoje propozycje i inicjatywy, uczestniczyć w konsultacjach i debatach. Społeczeństwo powinno współpracować z politykami na różnych poziomach: lokalnym, regionalnym, krajowym, europejskim. Społeczeństwo powinno szukać porozumienia i kompromisu z politykami na podstawie wartości i celów wspólnych dla dobra kraju.

- Zmiana i odnowa: społeczeństwo powinno dążyć do zmiany i odnowy polityki, popierać nowe idee i rozwiązania, wspierać nowe osoby i ugrupowania. Społeczeństwo powinno być otwarte na innowacje i reformy, na różnorodność i pluralizm. Społeczeństwo powinno być elastyczne i adaptacyjne w obliczu zmieniającej się rzeczywistości.