popiół

powstały z popiołów dziwne czasy

droga długa by zdążyć przed ciemnościami

na niebie kurtyna z ołowianych chmur

przed człowiekiem wybór skrzyżowanie

wybrać którąś z dróg nie zgubić sensu

życia bo niewiele go zostało na milimetr

wąskie są ścieżki ciasna brama zamknięta

na drodze szary bruk jak dzień na wschodzie

zamknięty rozdział nie ma świętych pism

wszystko spalone zdeptane to co święte

w duszy mam jedno ziarno w niebie pół

dusi pył nie mam sił by biec by walczyć

każdy dzień beznadziejnie ciągnie mnie

są miejsca gdzie ciężko żyć i oddychać

dookoła pył szum szarańczy innych owadów

nastaje noc ciemna jak czarny sen

zło na nowo rodzi się łączy w szeregi

ciemną moc rozproszy jedynie światło

siła w nas siła co rozproszy na pył

wszystkie ciemne zakamarki magii