Popiół

Z szarych obłoków opuchniętych nieodwracalnością

Niczym łzy wszechświata sypie się popiół

Czarne i sine grona spadają na poranioną ziemię

Z szarych obłoków opuchniętych nieodwracalnością

Sączą się krwawe błyski słońca spóźnionego na poranek

Pod ich boleśnie zdziwionym spojrzeniem

Czarne i sine grona spadają na poranioną ziemię

Z szarych obłoków opuchniętych nieodwracalnością

W delikatnych objęciach mgły pozbawionej połysku

Czarne i sine grona spadają na poranioną ziemię

Pod ich boleśnie zdziwionym spojrzeniem

Niczym łzy wszechświata sypie się popiół

W delikatnych objęciach mgły pozbawionej połysku

Sączą się krwawe błyski słońca spóźnionego na poranek