"Pora przemijania"

Jak pory roku przemija życie

dawno już skończył się okres młodości

zgorzkniała starość żałuje skrycie

czasu cudownych, pierwszych miłości .

Cóż doświadczenie , miłe wspomnienia

gdy z wiekiem odchodzi powoli świat

wszystko wokoło w przeszłość się zmienia

i nie ma powrotu do tamtych lat.

Nie myślisz o tym mając lat – naście,

w młodości widzisz szczęście bez granic

choć fatum bawi się twym losem właśnie

mając marzenia i plany za nic.

Podstępne intrygi los przewrotny knuje

a człowiek świadomie lub przez niewiedzę

nieustannie czegoś w życiu poszukuje

- nie zważając na to ,co ma tuż za miedzą.

Tyle czasu tracimy na rozpamiętywanie dobrego;

dopiero była wiosna ,miłość ,maj , ulotne motyle ,

a już lato – dojrzewamy w sadzie wieku średniego

by przed zimowym obumieraniem odetchnąć przez chwilę.

Nie ma nic wiecznego na tym naszym świecie

życie mija szybko jakby okamgnienie

więc pozostaje - kochać i dzielić się szczęściem,

znacząc miłością każde wspomnienie.