„Porcelanowe łąki”

Wyjątkowym dniem,

życzenia pachnące niosą się po świecie.

Lecz matką się jest, całym rokiem

przecież.

Wobec tego pisze skromnie,

wspomnij dziś z uśmiechem mamo o mnie.

Poczuj się jak superbohater,

postaram się Ci umilić dzień kwiatem.

I spędzimy razem czas,

kawa spamięta słów blask.

A nam zostaną wspomnienia,

i fotografia zrobiona telefonem.

Na wszelki wypadek, gdyby pamięć

zaczęła szwankować.

Zresztą Ty wiesz zawsze będę Cię kochać.

I nie powinno się tylko dziś dziękować,

cały czas myśleć, szanować.

Być matką – odważna to rola.

Nie każda osoba temu podęła.

Ty jesteś moja, ta wyjątkowa.

Niczym słońce

rozjaśniające świat.