portret nie do końca rodzinny

mój brat stał się odstający i z czasem odszedł

wypuścił tylko kilka słów nosem

no dobra, nie miałem brata

siostra przyszła na świat w innym znaczeniu tego słowa

kiedy ojciec pukał o zlew najbrzydszym z palców

jesteśmy spokrewnionym rodzeństwem

wszyscy w trójkę siedzimy na jednym krześle

śmiejemy się ze stołu czasem ktoś wbije w ścianę widelec

łapiemy muchy i oddajemy w opiekę pająkom

ich sieć potrafi opleść

choruję na brak wiadomości o sobie

nie mam komu powiedzieć jak bardzo pragnę milczeć

popycham się do różnych rzeczy

jem bo jem, bo śmierć to wątpliwa rozkosz

chodzę, ale tylko w kilku głównych kierunkach

no i myślenie przychodzi mi zbyt łatwo

jak na kogoś, kto wpadł w pułapkę bycia sobą