Pory roku

Żółty liść z drzewa dał znać o jesieni,

o zimie dał znać nam pełny brak zieleni.

Wiosnę zwiastuje piękna biel kwiatów,

a latem słońce co robi pracę katów.

I cały ten cykl tych wszystkich pór roku,

ma trzysta sześćdziesiąt pięć ranków i zmroków.

Z wyjątkiem co bywa raz na cztery lata,

gdy cykl jest dzień dłuższy dla całego świata.

I cykl się zatacza bez przerwy od wieków

i tyle tych cykli co wszystkich człowieków.

I lata mijają, bieg rzeki zmieniają,

a wszystkie te cykle jak trwały tak trwają.

Średnia ocena: 3.7  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • piliery 8 miesięcy temu
    Bój się Boga. Tyle tu błędów że najpierw musisz opanować podstawy gramatyki.
  • BezimiennyMłyniarz 8 miesięcy temu
    Tak, jest kilka błędów i nie chodzi tu o nieopanowanie podstaw gramatyki. Ten wiersz napisałem w notatniku na telefonie kilka lat temu, nie zwracając uwagi na gramatykę, bo pisałem "na szybko". Wstawiłem w formie niezmienionej, a przed "że" stawia się przecinek ;)
  • piliery 8 miesięcy temu
    BezimiennyMłyniarz W komentarzach nie ma możliwości korekty. Choć racją jest że i tu zdałoby się więcej staranności przed publikacją. Niemniej znaj proporcje mociumpanie.
  • piliery 8 miesięcy temu
    No i znów zabrakło przecinka przed "że".

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania