Porysowane serce

Porysowane serce jak obraz stary

Z każdą raną mocniej boli

Bezsilność tuli mnie w ramionach

Jak cień, co nie chce odejść

Strach wkrada się cicho do duszy,

że miłość zniknie jak sen,

zostawi samą , w pustce i ciszy,

Bez Ciebie, bez domu, bez ciepła w nim

Lecz w sercu tli się nadzieja

Wiara w Miłość co nie zgaśnie

W ciemność zawsze prowadzi mnie

W jej blasku widzę światło

Bo Miłość ma moc co rany leczy

Światłem, które w ciemności świeci

Mostem, gdy wszystko się kruszy

Tym co w sercu nadzieję budzi