Powitanie - prawie drabble

Co roku, kiedy przyjeżdżaliśmy na wakacje, witali nas dziadkowie.

– Ale urosłeś! – wołała za każdym razem babcia, ściskając mnie i całując, od czego każdego roku uciekałem bardziej.

Dziadek po prostu stał obok i patrzył. Zawsze był bardzo powściągliwym człowiekiem. Podobno tak już miał.

Pewnego razu znów przyjechaliśmy. W uszczuplonym gronie. Pomagałem matce nieść torbę – zdawało się, że w ciągu tego roku straciła połowę sił.

Babcia zmierzyła mnie bezosobowym, taksującym wzrokiem.

– Dorosłeś – powiedziała, tak samo bez wyrazu. Odwróciła się i weszła do domu.

Za to dziadek…

Przez długą chwilę po prostu patrzyliśmy na siebie, ale jakoś inaczej niż zwykle. Po czym podszedł i bez słowa położył mi rękę na ramieniu.

Powitanie - prawie drabble
Autor: droga_we_mgle
Czytano 144 razy
Data dodania: 13.08.2023

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (12)

  • Dekaos Dondi 9 miesięcy temu
    Droga_we_mgle:)↔Można by zrozumieć – choć nie wiem, czy słusznie – że gdy przyjechali w uszczuplonym gronie, to ów syn... musiał więcej, kogoś zastąpić. Stąd takie zakończenie, o ręce na ramieniu. Słowa były zbędne.
    Pozdrawiam😉:)
  • droga_we_mgle 9 miesięcy temu
    Dekaos Dondi ✎tak, to jest możliwa interpretacja tej sytuacji.
    I tak, w takich okolicznościach słowa bywają zbędne.
    Dziękuję za komentarz i pozdrawiam :)
  • zsrrknight 9 miesięcy temu
    dobre, subtelne
  • droga_we_mgle 9 miesięcy temu
    Cieszy mnie to :)
  • paluszki z paczuszki 9 miesięcy temu
    Za przedkomentującym.
  • droga_we_mgle 9 miesięcy temu
    Dzięki, doceniam :)
  • Charlotte41 9 miesięcy temu
    Dobra, ciekawa miniaturka, zapowiada początek czegoś interesującego, przynajmniej takie jest moje zdanie. Łap 5 :) Pozdrawiam
  • droga_we_mgle 9 miesięcy temu
    Cieszę się, że się spodobało. Te miniaturki mają to do rzeczy, że z założenia miniaturkami pozostają, ale nie wykluczam, że kiedyś zechcę rozwinąć którąś w pełny tekst - gdy poczuję, że potrafię.
    Dziękuję i pozdrawiam :)
  • Sufjen 8 miesięcy temu
    Dobrze się czytało tę miniaturę. Pozdrawiam :)
  • droga_we_mgle 8 miesięcy temu
    O, dziękuję :)
    I również pozdrawiam.
  • Pasja 8 miesięcy temu
    Powitania bywają dwuznacznne. Przemijanie i odejścia są jakby pustką po kimś. Wzrok dziadka i ręka na ramieniu jest zatrzymaniem w czasie.

    Pozdrawiam serdezcnei
  • droga_we_mgle 8 miesięcy temu
    Zgadzam się, można powiedzieć, że ta dwuznaczność to esencja tej miniatury. A bohater prawdopodobnie takiego ,,zatrzymania w czasie" właśnie potrzebował.

    Serdecznie dziękuję :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania