powspominać kawał życia

niedokończone wiersze niedopita whisky

w kalendarzu zatrzymany czas za oknem wiatr

sam jak pies samotnik współczesnego wieku

w obrazie w myślach własnych na niebie ptak

zamknięty w sobie radosna dusza daje siłę

uśmiechem wita każdy poranek popija herbatę

zagryza suchym chlebem kawałkiem kiełbasy

zatopiony statek osiadły na dnie zapomniany

daleko od stron rodzinnych od domu

wypatruje ojca matki gdy kładzie się do snu

zamyśla się wspomina prace z rodzicami

był niewinny i mały kochał faunę i florę

wodę pił ze studni wieczorem kapał się w stawie

za stodołą pole za polem łąki świat stworzeń

niezapominajki utkwiły zapachem delikatnym

unosiły myśli smaki zioła dookoła boża apteka