Widać, że rymy częściowo dobrane całkiem zmyślnie, np. "borów/cokołu" czy "wzbija/mogiła", czy "cisza/kołysze", ale już w "nadziei.kniei" czy ""kwiatach/polakach" mamy typowe rymy gramatyczne... Przede wszystkim jednak razi temat, w którym brak indywidualności, jakiegoś osobistego elementu autora... pod takim tekstem mógłby podpisać się każdy Polak-patriota, właściwie więc i autor mógłby być zbiorowy, bo nie ma w nim nic osobistego.
Spirytysto dziękuję za komentarz. Odnośnie wymienionych przez Ciebie rymów, rzeczywiście chyba poszedłem na łatwiznę. Jak to mi ktoś już tutaj zarzucił, nie przeczytałem przed opublikowaniem. Będę musiał nad tymi wersami popracować i to poprawić, bo faktycznie rażą te rymy.
Co do drugiej sugestii o indywidualnym rysie, hm wezmę ją pod uwagę przy kolejnych tego typu utworach.
Spirytysto, nad rymami popracowałem, myślę, że już prostych gramatycznych tu nie znajdziesz:)) Dziękuję za Twoje uwagi, zmotywowałeś mnie do pracy;)
Co do tematyki, to z cyklu "Historia pisana wierszem" do tekstów historycznych publikowanych w jednej z gazet dodaję wiersze własnego autorstwa. Stąd tematyka wiersza musi się wiązać z przedstawianym w tekście tematem.
Wiem, że pisanie wiersza, jakby de facto okolicznościowego obarczone jest ryzykiem popadnięcia w patos, a przy większej liczbie tego typu utworów muszę unikać powtórzeń, ale lubię takie wyzwania, choćby nawet tym wierszom do najwyższego poziomu jeszcze dużo brakowało.
Ojczyźniane dęcie w dudy z kiepskim rymowaniem i bezjajeczne.
Współczesne pokolenie po takiej lekturze zdycha ze śmiechu, bo odbiorcy takiej poezji patriotycznej już prawie wymarli.
Ale co ty potrafisz napisać współczesnego i ciekawego?
Nic.
Komentarze (8)
Co do drugiej sugestii o indywidualnym rysie, hm wezmę ją pod uwagę przy kolejnych tego typu utworach.
Pozdrawiam.
Co do tematyki, to z cyklu "Historia pisana wierszem" do tekstów historycznych publikowanych w jednej z gazet dodaję wiersze własnego autorstwa. Stąd tematyka wiersza musi się wiązać z przedstawianym w tekście tematem.
Wiem, że pisanie wiersza, jakby de facto okolicznościowego obarczone jest ryzykiem popadnięcia w patos, a przy większej liczbie tego typu utworów muszę unikać powtórzeń, ale lubię takie wyzwania, choćby nawet tym wierszom do najwyższego poziomu jeszcze dużo brakowało.
Współczesne pokolenie po takiej lekturze zdycha ze śmiechu, bo odbiorcy takiej poezji patriotycznej już prawie wymarli.
Ale co ty potrafisz napisać współczesnego i ciekawego?
Nic.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania