Pożegnanie

Gdy dziś nad grobem stanąć muszę

Pamięci Twoje imię sławiąc

Łza smutku spłynie pelna wzruszeń

Gardło rozpaczą znowu dławiąc

Jak wtedy kiedy Cie żegnałam

W ramionach został szary szal

Strasznie o Ciebie się wtedy bałam

Kiedy bez niego poszedłeś w dal

Mam go do dzisiaj, złożony w szafie

Nadzieją żyjac że może wrócisz

Wypowiesz , kiedy staniesz w drzwiach

Jestem przy Tobie czemu się smucisz ?

Wiem że to tylko jest tesknota

Obraz twej twarzy W sercu noszę

Więc mam nadzieję że tam nie pada

Ubierz się ciepło, uważaj, proszę

Dziś gdy nad grobem stanąć muszę

Zapale znicz , kwiaty postawię

Czując przy boku Twą bratnią duszę

Smutek wraz z Tobą tutaj zostawię

Bo wiem że nie chcesz mych lez oglądać

Ja też już dość mam i lez i złości

Wolałbyś na radość mą z góry spoglądać

I nie zapomnieć tej miłości

M CH

Sittard 30 10 22