Pożegnanie

To już dziewięć lat

Gdy runął nasz świat

Opadły Twoje powieki

A oddech zamilkł na wieki

Taka mała drobna kruszyna

Płakała za Tobą cała rodzina

W ostatnią podróż swą wyruszyłeś

Za szybko nas opuściłeś

Cały czas byliśmy z Tobą

Gdy przegrałeś walkę z chorobą

Zawsze pełn radości

W tym świecie niedoskonałości

Nie byliśmy w stanie Cię uratować

Twego wroga znokautować

Patrzyliśmy jak gaśnie Twa świeca

Która ból i cierpienie wznieca

Zjednoczona cała rodzina

Gdy wybiła Twoja ostatnia godzina

Piotrusiu teraz jesteś naszym aniołem

Nad naszymi głowami wolności sokołem

Z góry na nas spoglądasz

Naszego bezpieczeństwa doglądasz