Pragnienie nicości

Czy po życiu nie ma nic

Czy pustka wypełnia serca

Niczym czarny toksykant

Który przez nas przepływa

Żyłami

Tętnicami

Innymi naczyniami

Czy to wszystko czuć?

Ten mróz

Doskwiera mi samotność

Samotność ducha

Samotność światła

Samotność ciemna

Samotność czarna

Ból przeszywa rany me

Ja rady wstać nie dam też

Boli, zimno, ciemno, jasno

Jesień, zima, wiosna, lato

Dusza się dalej nie wzniesie

Kiedy męki skończą się

Kiedy świat ten zatonie

Kiedy ujrzę coś innego

Coś przemożnie konkretnego

Coś niezwykle ciekawego

Kogoś, coś, wszystko, nic

Tak ja bardzo nie chcę żyć

Pragnienie nicości
Autor: Anju
Czytano 66 razy
Data dodania: 31.03.2024

Średnia ocena: 3.0  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (7)

  • Grafomanka miesiąc temu
    Tragedia... że w takiej chce się pisać i żeby jeszcze dobrze, to niechby tam, a tu tylko pierdolamento.

    Czytaj wiersze, zobacz jak się je pisze i porównaj do tego, co tu klecisz.
  • Anju miesiąc temu
    Dzięki za radę grafka ale przystopuj trochę z tą agresją ;)
  • o nim pseud miesiąc temu
    Nie przejmuj się Anju, ona jest z natury złośliwa. Bardzo złośliwa. Tylko tego nie widzi. Ludzie liczą i wierzą w sukces, a ona zawsze tylko obuchem po łbie za marzenia taka już jest.
  • Anju miesiąc temu
    Właśnie zauważyłam, że dużo w niej negatywnej energii. Dobrze że nie jestem jedyna :) życzę miłej nocki!
  • Grafomanka miesiąc temu
    Anju, tu nie ma agresji, tylko prośba o szacunek dla poezji
  • Grafomanka miesiąc temu
    o nim pseud, zemszczę się, zobaczysz...
  • Cain miesiąc temu
    Też mi się nie chce, w lodówce nic nie ma, w telewizji nic nie ma... a w internecie...jest wszystko co potrzebne by już z niego nie wyjść. Polecam detoks informacyjny, może wycieczkę do natury.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania