Prawdziwa miłość przetrwa wszystko :)
Po tygodniu szukania znalazłam siedemnastoletniego Andrzeja. Był przystojny i od razu mi się spodobał. Na początek zadawałam mu kila prostych pytań żeby się jak najwięcej o nim dowiedzieć. On zawsze odpowiadał na moje pytania. Zadawałam mu codziennie kilka pytań. Ale on nigdy nie pytał mnie.
Jednak pewnego dnia się to zmieniło. Zadał mi pytanie, w którym napisał żebym nic nikomu nie mówiła. Odpowiedziałam żartując : ''nikomu nie powiem ale łapówka ma być ''.I takim sposobem zaczęliśmy pisać coraz dłużej i coraz więcej. Ciągle mi komplementował a ja czułam się ważna i kochana. Im dłużej się znaliśmy tym bardziej mi się podobał. Andrzej nie pisał do mnie chwilny czas aż w końcu :
- Bardzo często myślę o tobie,strasznie się stęskniłem.
-Aż tak strasznie ? Co się działo ?
-Byłem w szpitalu.Lekarze myśleli,że mam WZW czyli Wirusowe Zapalenie Wątroby.
-I co masz czy nie ?
-Na szczęście nie. Moje czerwone krwinki są zdeformowane.
-Dobrze,że nie masz tej choroby.
-Przepraszam !
-Ależ za co ?
-Dlatego,że się nie odzywałem.
-Daj spokój,przecież byłeś w szpitalu.Co tam jeszcze u ciebie słychać ?
-Stęskniłem się.
-Aż tak ?
-Bardzo.
Serce biło mi jak oszalałe. Czułem,że chce mi coś ważnego przekazać bo nigdy się tak nie zachowywał.
-Za mną ? Przecież to tylko ja, Emilia.
-Właśnie a wiesz co jest w tym najgorsze ? Że wydaje mi się że to zakochanie. I to nie w pierwszej lepszej dziewczynie.
Tylko szkoda,że się z nią nie widziałem,mieszka daleko a ja ją kocham. Kocham Cię Emilia.
Czytałam tą wiadomość po kilka razy i nadal w to nie wierzyłam,że mi się udało.
-Weź przestań ! W takim brzydalu,który jest przeciętny ?
-Nieprawda ! Emilka już nie wiem co robić. Strasznie brakuje mi tych głupich tekstów.które uwielbiam i jesteś śliczna.
Po tych słowach nie wiedziałam co powiedzieć. Wymyśliłam więc że muszę iść.
Chciałam się zastanowić co z tym mam zrobić,ale że najlepiej przelewam myśli na papier postanowiłam napisać mu taki jakby list.
Ciąg dalszy nastąpi już wkrótce !

Komentarze (3)
,, Andrzej nie pisał do mnie chwilny czas aż w końcu :'' - tego zdania nie zrozumiałam
,, zrobić,ale'' - zrobić, ale - Takich błędów unikaj, bo wyglądają brzydko i zaburzają czytanie, ponieważ zlewają się w jedno słowo.
Twoje opowiadanie to taki prywatny pamiętnik :)
Daj więcej opisów postaci, żeby coś przekazać czytelnikowi. Czymś zainteresuj. Zostawiam 3 i życzę powodzenia :)
2. ,,Na początek zadawałam mu kila prostych pytań żeby się jak najwięcej o nim dowiedzieć. On zawsze odpowiadał na moje pytania. Zadawałam mu codziennie kilka pytań."- za dużo razy użyłaś słowa ,,pytanie". Unikaj powtórzeń, bo psują tekst i według mnie ciężej się czyta i aż nie chce się tego kontynuować.
3. Kim tak w ogóle jest Andrzej? Gdzie się poznali? Kiedy? W jakich okolicznościach? Kogo w ogóle szukała Emilia? Brak odpowiedzi na tego typu pytania. Popraw, bo czytelnik łatwiej będzie się mógł połapać we wszystkim i będzie mógł poznać bohaterów. :)
4. Jak dla mnie za mało opisów postaci, miejsc, uczuć... Opisy są potrzebne, bo dzięki nim łatwiej sobie wszystko wyobrazić i przyjemniej się czyta :)
5. ,,- Bardzo często myślę o tobie,strasznie się stęskniłem.
-Aż tak strasznie ? Co się działo ?
-Byłem w szpitalu.Lekarze myśleli,że mam WZW czyli Wirusowe Zapalenie Wątroby.
-I co masz czy nie ?
-Na szczęście nie. Moje czerwone krwinki są zdeformowane.
-Dobrze,że nie masz tej choroby.
-Przepraszam !
-Ależ za co ?
-Dlatego,że się nie odzywałem.
-Daj spokój,przecież byłeś w szpitalu.Co tam jeszcze u ciebie słychać ?
-Stęskniłem się.
-Aż tak ?
-Bardzo." ~~ Po ,,-" rób spację ;)
To na razie chyba wszystko... :D Unikaj takich błędów, a będziesz coraz lepsza! :D :D
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania