Prawdziwy Bóg

Liczy się pieniądz i liczy się władza

I liczy się również to co posiadasz

Wygląd, ubranie, czystość, charakter

Mógłbym powtarzać te słowa jak mantrę.

Biednym się wmawia że to nie wszystko

Że ważna jest miłość i jej bezpieczeństwo

Że ważne przyjaźnie i zgoda do innych

A gdy są konflikty udają niewinnych.

Ważny jest szekiel, zań oddasz życie

Czas oraz zdrowie ceną za zdobycie

Nie masz jedzenia bo nie masz pieniędzy

A skoro głodujesz to już żyjesz w nędzy.

Hedonizm to szczęście, bo miłość fałszywa

Wszystko się psuje od głowy jak ryba

Świat jest zepsuty przez ten pieniądz właśnie

Bez niego cię nie ma choć masz wyobraźnię.

Od dziecka łakniesz gotówki na wszystko

Bez tego umierasz i cały czar prysnął

Bo ktoś skonstruował tak ten świat nasz właśnie

Aby zniewolić w ten sposób wszech nacje.

Upadki imperiów i wojny domowe

Aby nałożyć na głowę koronę

Ziemie grabione i złoto trwonione

By dzieci nas wnucząt były zadowolone.

Nie ustalamy zasad w tym świecie

Ten je ustala co pieniądz ma przecież

Nikt nie posłucha biednego pastucha

Co doń drzwi puka powoli kostucha.

Młodość, ambicja, pogoń za pieniądzem

Uwalnia w umyśle człowieka swe żądze

Majątek to sprawia że czujesz potrzebę

Aby nigdy więcej nie gonić za chlebem.

Piszę to wszystko jako ten pastuch

Bom gonię na co dzień za złotówką każdą

Lecz moim umysłem nie rządzą te baśnie

Co mówią że złoto nieszczęściem jest właśnie.

Cyfry to piękno na wiotkich banknotach

I za te papiery żyjemy na pokaz

Wegetujemy bo musimy przeżyć

Choć często wolelibyśmy w ogóle nie żyć.

Więc egzystencją nie nazwę żywota

Co dzień w dzień się o gotówkę kłopota

Miliardy codziennie za tym właśnie pędzą

Nieliczni miliardy w swoich dłoniach kręcą.

Do grobu za życiem i za godnością

Nie pomnąc już uczuć, żyjąc z samotnością

Pieniądz cię stworzył i pieniądz cię zniszczy

Bo pieniądz to władza i pieniądz jest mistrzem.